DE VLOEK VAN POSEIDON/6 – Joke de Meyer:
Joke de Meyer is een uitermate talentvolle schrijfster. We hebben al eerder werk van haar gepubliceerd. Veel leesplezier en de foto is van Peter de Vliege.
Even later wordt er op het Atheense centrale politiebureau druk overlegd. De muren zijn overal okergeel getint en de inrichting van het centrale kantoor is heel sober. De twee nogal eigenzinnige Griekse speurders Chris en Marcus, die snel ter plaatse waren op de Akropolis, nemen de honneurs waar, wegens verlof van de hoofdinspecteur.
De hele situatie wordt kort geschetst en de Vlaamse detectives Karen, Brian, Sheila en Tony zijn hierbij aanwezig. Karen heeft haar collega’s ook opgetrommeld in het weelderige en tegelijk kitscherige Stanley-hotel, nadat deze het verontrustende nieuwsbericht hebben gehoord van de moord op lijfwacht Passos en van de poging tot doodslag op beroemdheid Theodoor Zakros. De Vlaamse speurders bieden hun hulp aan om deze onverkwikkelijke zaak mee te onderzoeken. Ze zijn normaal op vakantie, maar heel geïntrigeerd door het bizarre voorval. Het zwaard van de misdaad blijft hen overal achtervolgen en Karen was de eerste persoon om de oudere man op te vangen. Dit is een absolute reden om mee te helpen. Ze krijgen officiële toestemming na overleg met hun oversten in Vlaanderen en deze in Athene om actieve bijstand te verlenen.
Karen merkt op dat Sheila een oogje heeft op de attractieve Chris en is gefrustreerd. Blijkbaar is hij degene waarmee Sheila zoveel plezier heeft gehad de vorige avond en waarmee ze reeds de hele tijd zwoele sms’en uitwisselt. Karen heeft geen zin in een ‘catfight’ met haar collega en zeker nu Sheila nogal irritant uit de hoek komt en zichzelf arrogant profileert na haar drastische vermagering. Ze herinnert zich dat de Grieken vroeger meestal naakt afgebeeld werden en trekt een ondeugende grimas. Er lopen nog genoeg viriele ‘kouros’-modellen rond, en, trouwens Sheila’s opvliegende karakter kennende, loopt deze infantiele vakantieflirt al snel met een sisser af.
De gebeurtenissen op de Akropolis worden besproken en de Griekse speurders testen hun Vlaamse collega’s uit en omgekeerd.
Brian geeft graag de deskundige aanzet: “Dus er zijn geen getuigen, de museumbewakers hebben niets verdachts opgemerkt, er was nog geen ander bezoek aanwezig en het is mogelijk dat de dader stiekem is binnen geslipt of ergens is overgekropen om toe te slaan. Er hangen ook enkele verborgen camera’s, maar deze waren nog niet ingeschakeld.” Hij is nog steeds onder de indruk door het zien van zijn flamboyante moeder deze morgen en heeft er geen idee van wie haar nieuwe verovering is.
“Er kwamen wel een groep busreizigers aan met een vervelende Vlaamse reisleidster. Ze wees me streng de les. Misschien zitten er daar mogelijk verdachten tussen, maar het gaat meestal om minder mobiele senioren.” Karen haalt zich het kreng voor de geest dat haar zo vernederde. Ze probeert tegelijk haar gedachten af te leiden van de verleidelijke Chris.
“Dus eerst is de lijfwacht Passos vermoord, nadien werd zijn lijk gedumpt aan de achterkant van die pilaar buiten het gezichtsveld van iedereen? Toen wou de moordenaar de reder Theodoor van kant maken. Gelukkig dat Karen daar zo vroeg aanwezig was, ze moet de dader afgeschrikt hebben die dan jammer genoeg kon ontkomen. Wie vlucht niet weg voor …” Sheila heeft dankzij een zesde zintuig de jaloezie van Karen vastgesteld en probeert haar met een venijnige opmerking uit haar tent te lokken. Karen probeert dit te negeren met een smerige gedachte: misschien moet ze Chris de foto’s van Sheila tonen, toen ze nog meer corpulent was.
“Inderdaad, het is ook moeilijk om na forensisch onderzoek duidelijk traceerbare sporen te vinden, er zijn immers reeds heel wat bezoekers de revue gepasseerd. En het moordwapen, zo’n koord, is gemakkelijk overal verkrijgbaar.” Tony waagt zich ook aan een simplistische analyse, hij heeft moeite om zijn bril terug gewoon te worden die telkens van zijn neus lijkt te zakken.
“Nu, het motief voor de moord, waarom is Passos gedood en nadien bijna Theodoor? Theodoor voelde zich sowieso bedreigd, daarom dat hij zich liet begeleiden door een lijfwacht. Er zijn dus veel potentiële vijanden en mogelijke motieven?” Chris begeleidt zijn collega’s naar de kern van de zaak. De drijfveer van deze wandaad is voor hem het belangrijkst. Zowel voor Sheila als voor Karen klinken zijn krachtige zinnen heel zoetgevooisd en deze doen hen even zweven. Brian en Tony hebben hun smachtende blik ook gezien en knipogen discreet naar elkaar. Dit mondt zeker uit in een bitter vrouwen-onderonsje. Medea was toch ook een echte Griekse furie die tot alles in staat was wegens een man?
Marcus houdt zich stil op de achtergrond, maar heeft enkele toch pertinente zaken hierover mee te delen: “Er zijn duizenden mogelijkheden. Theodoor Zakros is reeds vaak in de pers gekomen met mogelijke betrokkenheid bij allerlei schandalen via de scheepvaartindustrie: mensenhandel, drugs- en wapensmokkel? Daarenboven azen zijn ex-echtgenote, vroegere minnares en kinderen ook ferm op zijn geld.”
De speurders zijn even uit het lood geslagen. Dit wordt opnieuw een ingewikkelde gordiaanse knoop om door te hakken, hoewel het hier eerder gaat om een soort wrekende wurger, een huurmoordenaar in dienst van een niets ontziende criminele organisatie? Indien dit onderzoek zich op een dergelijk terrein situeert, kan het ook voor hen heel gevaarlijk worden. Het lijkt wel een ‘Hydra’, een driekoppige draak die zich verraderlijk kronkelt rond zijn weerloze slachtoffer….
Nadien komen Brian en Sheila aan bij het luxueuze Stanley-hotel en kloppen tevergeefs op de deur van Miranda’s kamer. Ze willen hun moeder inlichten over de recente gebeurtenissen en hun nieuwe opdracht. Tegelijk zijn ze vreselijk nieuwsgierig naar de reden van haar verblijf hier en naar de identiteit van hun mogelijke toekomstige stiefvader. Ze vragen een sleutel aan de hoteleigenaar en daar stellen ze in de flat tot hun grote ontsteltenis vast dat ze verdwenen is en al haar persoonlijke bezittingen heeft achtergelaten, zoals handtas en gsm.
“Wat is er gebeurd en waar is ze? We kunnen haar niet bereiken of traceren. Is ze alleen op stap gegaan en heeft ze haar persoonlijke bezittingen vergeten mee te nemen? Dit is niet haar gewoonte, ze is altijd zo’n controle-freak. Vertrekken zonder haar handtas en gsm, dat is tegen haar principes.” Brian slaat in paniek. Hij vreest dat er iets erg gebeurd is.
“Niet overdrijven, broer. Onze moeder kan best haar mannetje staan. Vermoedelijk heeft ze zich terug laten verleiden door een of andere charmeur of verblijft ze bij haar nieuwe verovering? In het hotel heeft men haar alleszins niet meer gezien sinds deze morgen. En op de camera’s is ook niets te zien.”
Toch dwalen enkele angstwekkende gedachten door hun geest: is ze ontvoerd en heeft dit enig verband met de zaak van Theodoor Zakros en Passos?
Tegelijkertijd begeven Karen en Tony zich naar de bescheiden woonst van de vrouw en zoon van lijfwacht Passos om hen de droevige mededeling te doen. De bungalow bevindt zich buiten het stadscentrum en ligt verlaten tussen grote velden.
Wanneer ze de oprit betreden na hun huurwagen geparkeerd te hebben, horen ze plots een verdacht lawaai.
“Heb jij dat ook gehoord? Net of iemand ons bespiedt…Tony, we moeten op onze hoede zijn. Deze zaak stinkt langs alle kanten. Misschien wil de moordenaar van Passos hier ook toeslaan.” Karen is op haar hoede en houdt het dienstwapen dat ze kreeg van de Griekse collega’s, vast.
“Ach, je overdrijft, Karen, je ogen zijn verblind door liefde en vooral jaloezie. Het was duidelijk hoe je Sheila benijdde omdat zij je voor was met haar avances bij die Chris. Men kan niet altijd en overal de eerste zijn. Sheila is een echte bitch geworden. Dus ik zou maar…”
Plots volgt er een onverwacht schot vanuit het schijnbaar verweesde huis….
Aan het zwembad te Piraeus springen Zeus en Afrodite, de oudere broer en zus van Adonis beiden geërgerd uit de hippe Porsche. Ze zien het frivole spektakel en zijn vertoornd zoals de Griekse goden. Ze hebben net op de Akropolis de dramatische gebeurtenissen meegemaakt met hun vader en zijn onfortuinlijke lijfwacht en verkeren niet in de stemming voor deze excessieve uitspattingen. Beiden merken hun jongere broer Adonis en Melina, de ex-vriendin van hun vader, op in het zwembad, terwijl ze elkaar passioneel zoenen.
“Voelen jullie echt geen schaamte? Hebben jullie het nieuws dan niet vernomen? Vader was bijna dood en zijn lijfwacht is omgebracht. Gelukkig was er een detective in de beurt en deze zal de dader waarschijnlijk afgeschrikt hebben.” Afrodite vuurt een verwijtende scheldtirade af.
Adonis en Melina zijn verbaasd door deze brutale mededeling en tonen zich op hun beurt verontwaardigd.
“We zijn nog niet lang wakker! Hoe kunnen wij weten wat er aan de hand is? Hoe is dit allemaal gebeurd? Wij hebben nog geen nieuwsberichten gehoord. Geniet eens meer van het leven. Vader is toch oké, dat is het bijzonderste?” Adonis repliceert ontdaan, kruipt uit het zwembad en grijpt snel een handdoek om zich af te drogen. Melina doet net hetzelfde en beiden staan ze het tweetal wat beduusd aan te staren.
“Vertel ons wat we kunnen doen. Is de gezondheid van Theodoor volledig in orde? We hebben gewoon wat plezier gemaakt en hopen dat er niets ernstigs gebeurd is.” Melina staart hen beiden met nieuwsgierige ogen aan. Ze haatte de oudere man, maar dit wenst men toch zijn ergste vijand niet toe.
“Onnozele geit! Net alsof je inzit met het lot van papa, hij heeft je ware aard erkend en je dan de bons gegeven. En jij, dwazerik, hebt je als een groentje in haar netten laten strikken? Ze is erop uit om opnieuw in onze familie binnen te dringen. Ons fortuin is als stroop die vele vliegen aantrekt. Je hebt weer enkel gedacht met je….., zoek eens een deftige job!” Afrodite klinkt bits, haar ogen spuwen vuur naar haar jonge adorabele broer. Ze koestert een zekere vorm van jaloezie, omdat hij als jongste zo een groot charisma met zich meedraagt en zich een luilekkerleven kan permitteren. Zelf heeft ze enkele mislukte relaties achter de rug en is nu gehuwd met een iets oudere man uit het mondaine levensmilieu. Vooral zakelijke belangen waren de hoofdreden voor dit niet altijd liefdevolle huwelijk, maar ze houdt van comfort en wil vooral als onderdanige dochter haar vader plezier doen. Met haar diploma als archeologe heeft ze niet veel kunnen doen tot nu toe, en ze koestert frustraties op alle gebied. Ook al is ze zelf een ravissante verschijning, ze voelt zich diep ongelukkig. Misschien zoekt ze in haar eigen knappe verwant hiervoor de zondebok. Deze kreeg al sinds het begin alle aandacht naar zich toegetrokken, terwijl zij en haar broer Zeus zich continu moesten bewijzen. Dit weegt zwaar op haar gemoed. Toen Theodoor scheidde van hun moeder, stortte hun hele wereld in. Ze waren toen nog tieners en ze wil een dergelijk rampscenario vermijden. Ze heeft dit haar vader nooit echt vergeven, en neemt het hem erg kwalijk dat hij steeds op zoek is naar andere meestal jongere en hebzuchtige wolvinnen, zonder scrupules. Deze zouden op termijn het imago en vooral het familiefortuin kunnen schade berokkenen.
“Hou toch op, met dit bekvechten komen we nergens. Vader werd opgenomen in het ziekenhuis, maar is niet in levensgevaar. Iemand heeft hem proberen te wurgen. Zijn lijfwacht Passos is echter dood, dus een beetje respect voor zijn overlijden en zeker zijn familie die verweest achterblijft. Wat was trouwens de reden voor deze orgie?” Zeus is meer pragmatisch ingesteld, hij behartigt trouwens de zakelijke belangen van zijn vader en hij probeert vaak compromissen te sluiten met mogelijke zakenpartners. Hij is het evenbeeld van zijn succesrijke ascendent en draagt ook de last om het imperium te leiden. Ondanks zijn aantrekkelijke voorkomen stelde hij zich tevreden met een jongere partner, die hij tijdens een onbezonnen vrijpartij aan de universiteit zwanger maakte. Hij voelde zich moreel verplicht en zeker ten opzichte van zijn vader die bepaalde waarden hoog in het vaandel draagt, om met haar te huwen. Hij heeft zijn marketingstudies afgemaakt om in de voetsporen te treden van zijn roemrijke bloedverwant, maar is ook niet echt tevreden met de gang van zaken. Zeus benijdt ook in zekere zin zijn vrijgevochten jongere broer, die zich niet stoort aan het bekrompen en gelovige milieu waarin ze zijn opgevoed en leven. Hij heeft echter een groot verantwoordelijkheidsgevoel- ook door zijn ondertussen tienjarig kind- en probeert rede op emotie te laten zegevieren. Alles moet volgens hem een soort lotsbestemming zijn, gewild door een hogere kracht.
“Niets speciaals. Wij zijn gewoon genotszuchtige wezens. Waarom moeite doen als je alles in de schoot geworpen krijgt? Jullie zijn de dwazeriken. Jullie sloven zich zo uit voor uiterlijke schijn en zelfverrijking. Wat een tijdsverspilling! Wij houden ervan om de dag te plukken. En in Melina heb ik een zielsverwante gevonden.” Adonis glimlacht en drukt de ex-partner van zijn vader teder tegen zich aan.
“Adonis heeft gelijk. We moeten nu van het leven genieten. Zie wat er nu weer gebeurd is met die arme Passos. Voor je het weet, gaat het leven aan jou voorbij. Dus blijf niet vastroesten in een triestig leven zonder de job of partner die je wilt. Dat is op termijn dodelijk…” Melina gniffelt met enig leedvermaak, terwijl ze haar felbegeerde hunk stevig vastpakt. Ze wil beiden met een gefrustreerd gevoel opzadelen. Het zijn ook twee verwaande kwasten en willen hoog van de toren blazen, terwijl ze zelf niet goed in hun vel zitten.
Afrodite kijkt met vijandige ogen naar Melina. Ze verwijt haar deze sneer, vindt het vreselijk dat ze haar vader heeft misbruikt en nu haar slag slaat bij haar jongere broer. Allemaal om puur opportunistische redenen. Maar ze houdt haar emoties dit keer onder controle en probeert de slimste te zijn. Wie het laatst lacht…
Zeus lijkt eerder jaloers te zijn op de talrijke seksuele escapades van zijn losbandige broer. Hij zit zelf vastgeketend in een geforceerde relatie door een ongewilde zwangerschap en probeert zich koste wat kost te bewijzen als opvolger van zijn beruchte padre.
De andere nog overblijvende gasten hebben zich ondertussen ook verder aangekleed en druipen in stilte af. Ze kunnen de pretlichtjes in hun ogen niet verbergen, omdat het in dit chic milieu er ook vaak heel dramatisch aan toe gaat. De bedienden proberen zich niet te bemoeien met deze delicate familiekwesties en wijden zich verder enigszins stoïcijns aan hun opruimwerk.
Tot er plots een ontzettend geschreeuw weerklinkt, net geweeklaag uit Tartarus…
Binnenkort het volgende deel
